Goddelijk recht betekenis
Het goddelijk recht (Oudgrieks: τὰ ὅσια / tà hósia - «de goddelijke wetten»; Latijn: ius divinum - «goddelijk recht») is een concept in het recht dat duidt op recht of wetten waarvan men meent dat ze gegeven of ingegeven zijn door een godheid. Dergelijk recht kan dan ook niet door mensen worden veranderd. Het ‘droit divin’, Frans voor ‘goddelijke recht’, was het recht waarop de christelijke vorsten in vroeger eeuwen hun heerschappij baseerden. Volgens dit recht had de vorst de macht rechtstreeks van God gekregen en was hij daarmee geen verantwoording aan individuen schuldig. Goddelijk recht betekenis Het droit divin is het goddelijk recht waarmee absolute christelijke vorsten hun gezag legitimeerden. Zij stelden dat God hen had aangesteld om over hun onderdanen te regeren. Hierdoor waren ze van mening dat ze aan geen enkel ander mens verantwoording hoefden af te leggen. Deze overtuiging is kenmerkend voor het absolutisme.
Rechtvaardiging macht De rechterlijke macht bestaat uit alle rechtbanken en het Openbaar Ministerie. Ze toetst of burgers, rechtspersonen en overheid zich houden aan alle wetten, verdragen en regels die zijn gemaakt. Het Montesquieu Instituut richt zich op de vraag hoe de rechterlijke macht, de politiek en het openbaar bestuur zich tot elkaar verhouden, en hoe die.